Miejsce na mapie https://goo.gl/maps/rYeMw9uaTuaLxcRW9
Kościół jest otwarty codziennie między 8 a 18.
Miasto Nazaret (po hebrajsku nocri – chrześcijanin, od korzenia NZR po hebrajsku = zachowaj). Nazaret jest strażnikiem, ponieważ pasmo gór Nazaret znajduje się powyżej doliny Jezreel. W praktyce jednak ze starożytnego regionu Nazaretu nie widzimy doliny Jezreel.
Chrześcijanie mają też inne rozumienie po hebrajsku NETZR – to także nowa gałąź, która wyrasta z istniejącego drzewa i kontynuuje jego istnienie. Chrześcijanie uważają Jezusa za potomka domu Dawida.
Później mieszkańcy osady byli nazywani NACARIM – z Nazaretu – lub NOCRIM – chrześcijanami. Połączenie tych pojęć istnieje w języku hebrajskim. Wczesne świadectwo tego miejsca pojawia się w Nowym Testamencie, odnoszące się do Nazaretu, ale w języku greckim.
Według wykopalisk archeologicznych osada istnieje od pierwszego okresu świątynnego ( Żydów).
W języku arabskim miasto nazywa się a-Nasira. W języku arabskim Nassar kojarzy się ze zwycięstwem, więc nazwa Nazaret oznacza zwycięzcę (nasser ).
Marek – lew
Mateusz – człowiek (również człowiek uskrzydlony)
Łukasz – wół
Jan – orzeł.
Wersety w języku łacińskim pochodzą z Ewangelii, Biblii i Nowego Testamentu.
Kościół
Nowy budynek otwarto w 1969 roku. Architektem był Mutsio Giovanni. Wykonawcą była izraelska firma Solel Bone Jest to jeden z największych kościołów na Bliskim Wschodzie.
W latach 50. XX wieku, przed rozpoczęcie budowy przeprowadzono rozległe wykopaliska archeologiczne. Znaleziono wiele jaskiń, które mogły być wykorzystane do mieszkania, a także podziemne przestrzenie, które mogły być wykorzystane do mieszkania i magazynów. Znaleziska można umiejscowić w dwóch okresach: pierwszy 900-600 r. p.n.e., następnie przerwa w osadnictwie, a drugi w 200 r. p.n.e., kiedy wznowiono osadnictwo To jest starożytny Nazaret. Nie znaleziono żadnych budynków, a jedynie kamieniołomy w skale. Nie można udowodnić, że jaskinia była domem Miriam, ale badania potwierdzają, że jest z jej czasów.
Barlotzi – architekt, który zaprojektował większość kościołów w Palestynie na zamówienie franciszkanów. Zaprojektował tutaj inny kościół, położył kamień węgielny w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, ale wkrótce w świecie katolickim wybuchła kontrowersja co do planów. Franciszkanie postanowili anulować plan Barlotziego. Wrócił do Rzymu, gdzie zmarł w 1960 r.
Styl kościoła: włoski brutalizm (surowość). Brutalizm związany jest z odsłoniętym betonem, po francusku, brut, po angielsku raw. Styl był modny w latach 50. i 80. XX wieku (podobne budynki – kampusy uniwersyteckie, muzeum w Tel Awiwie).
Są też fragmenty zaczerpnięte z włoskiej architektury z okresu renesansu, np. Pizy czy Florencji.
Kościół ma 3 poziomy wewnętrzne:
Tutaj mamy unikatowe dowody kultu przed bizantyjskiego (podobnie jak w Kafarnaum). Wykopaliska ujawniły pozostałości starożytnej budowli kultowej, monumentalnego budynku publicznego, większego niż Domus Ecclesia( CHRZEŚCIJAŃSKIE MIEJSCE KULTU ), który zwykle był domem mieszkalnym.
Franciszkanie znaleźli starożytną budowlę naprzeciwko jaskini, która była zbudowana na planie kwadratu. Bizantyjczycy wykorzystali ścianę, która była częścią odnalezionej starożytnej budowli. Najniższe piętro jest ciemne i ciche, aby podkreślić tajemnicę wcielenia. Tam znajduje się dom Marii i Józefa. Identyfikacja struktury jako struktury chrześcijańskiej opiera się również na rycinach z treścią chrześcijańską: Jezus po grecku – Chrystus i „Ha Maria” (ha = wybacz mi, a także cześć wam).
Jest też otynkowany dół i schody: być może baptysterium lub basen chrzcielny. Symbole chrześcijańskie potwierdzają przypuszczenie, że jest to basen chrzcielny. Ponieważ jednak jest to era żydowskiego chrześcijaństwa, być może była to mykwa.
W pobliżu jaskini ewangelicznej znajduje się nisza, rodzaj jaskini bocznej. Franciszkanie odkryli warstwy tynku z chrześcijańskimi rycinami i dekoracjami kwiatowymi, najwyraźniej część tego samego rytuału wiary. Franciszkanie twierdzą, że była to społeczność żydowsko-chrześcijańska, wierząca w Jezusa. Opierając się na bizantyjskich tekstach historyków, że w przeszłości miasto było żydowskie, byłby to dowód na to, że chrześcijanie byli Żydami.
Mozaika naprzeciw baptysterium potwierdza żydowsko-chrześcijańskie interpretacje.
Wszyscy archeolodzy są zgodni co do tego, że istnieją dowody sprzed okresu bizantyjskiego, więc są to dowody wczesnej tradycji w w tym miejscu. Jest prawdopodobieństwo że w ciągu 2-3 stuleci nadal można było potwierdzić, gdzie mieszkała Miriam.
Franciszkanie walczą o to, by wszędzie znaleźć Żydów chrześcijan, aby przypisać pierwszy i trzeci wiek okresowi bizantyjskiemu.
Kościół bizantyjski stopniowo niszczał, budynek został zburzony, a krzyżowcy zbudowali nowy, duży budynek nad jaskinią, który przetrwał do 1263 r., kiedy Bajbars , dowódca wojsk muzułmańskich, zniszczył także i ten kościół. W czasach współczesnych zbudowano dwa kościoły, w XVIII i XX wieku. W 1730 r. franciszkanie zbudowali niewielki kościół za panowania Dahr al-Omara. Nie wolno im było budować niczego większego. Kościół stał do 1955 r., kiedy franciszkanie postanowili go rozebrać i zbudować coś wspanialszego. Całkowicie zdemontowali poprzedni budynek, pozostawiając jedynie ołtarz wewnątrz jaskini z napisem.
Piętro środkowe. Przestrzeń głównego wejścia bardziej kolorowa, tutaj odbywają się msze. Między piętrami znajduje się duży otwór, dzięki czemu widać od dołu do góry kopuły-o wysokości 59,5 m.
Piętro 3, najwyższe. Jest nowoczesną częścią kościoła. Są tutaj portrety Marii pochodzące z różnych państw, znajduje się też wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej.
[contact-form-7 id="6" title="Kontakt"]