Port Jaffa – jeden z najważniejszych w Izraelu w większości jego historycznych okresów,
Z ustaleń sondaży w pobliżu Jaffy otrzymujemy obraz, że nie jest to starożytny port zbudowany z pomostów, doków i tym podobnych (takich jak porty Acre, Cezarea, Atlit), ale w kotwicowisku (naturalna konfiguracja wzmocniona przez człowieka), naturalnym kotwicowisku (tymczasowe schronienie dla statków w pobliżu naturalnego odłamka skały). Wyniki badań przeprowadzonych w głębszym regionie wskazują, że mogło istnieć coś w rodzaju „cumowania na otwartym morzu”: podobnie jak dzisiaj porty w Aszkelonie lub Gazie, statki zacumowały na morzu i ładowały lub rozładowywały towary za pomocą małych statków. Podbój Jaffy przez krzyżowców umożliwił kwitnienie portu , a wypędzeni z kraju krzyżowcy zniszczyli port, a wraz z nim zniszczyli miasto, które pozostało w ruinie przez ponad 400 lat.Ożywienie nastąpiło wraz z okupacją osmańską w XVI wieku. Po kolejnym zniszczeniu miasta i przyłączeniu go przez armię Napoleona w 1799 r. Ruch parowców francuskich, austriackich i rosyjskich rozpoczął się w latach 40. XX wieku.
W 1865 r. Wzniesiono latarnię morską i rozbudowano zakotwienie. Wraz z otwarciem Kanału Sueskiego cztery lata później ruch statków wzrósł, ponieważ ze względu na swoją wielkość nie mogli zbliżyć się do doku i zostali zmuszeni do dokowania na morzu, z dala od skał. Towary i ludzie były transportowane przez łódki.Podczas mandatu brytyjskiego w Jaffie rozpoczął się odnowiony rozwój, ale port przestał działać od wybuchu powstania arabskiego w 1936 r. W reakcji został zbudowany nowy port w Tel Avivie . Od 1948 r. Port w Jaffie działał jako jedna z bram morska Izraela. Przeszło tędy wielu nowych imigrantów i wiele pomarańczy. W 1965 roku, kiedy port Aszdod został otwarty, port w Jaffie został zamknięty i stał się portem rybackim.

Trzy historie związane z portem w Jaffie
1.Prorok Jonasz otrzymał rozkaz od Boga, aby udał się do Niniwy, stolicy Aszszuru, i obwieścił im mieszkańców „dobra ziemi na ich twarz  http://www.biblijni.pl/czytania/9238_czytanie_z_ksiegi_proroka_jonasza.html Pan skierował do Jonasza, syna Amittaja, te słowa: «Wstań, idź do Niniwy1 – wielkiego miasta – i upomnij ją, albowiem nieprawość jej dotarła przed moje oblicze». A Jonasz wstał, aby uciec do Tarszisz przed Panem. Zszedł do Jafy2, znalazł okręt płynący do Tarszisz, uiścił należną opłatę i wsiadł na niego, by udać się nim do Tarszisz, daleko od Pana.
Ale Pan zesłał na morze gwałtowny wiatr, i powstała wielka burza na morzu, tak że okrętowi groziło rozbicie. Przerazili się więc żeglarze i każdy wołał do swego bóstwa; rzucili w morze ładunek, który był na okręcie, by uczynić go lżejszym. Jonasz zaś zszedł w głąb wnętrza okrętu, położył się i twardo zasnął. Przystąpił więc do niego dowódca żeglarzy i rzekł mu: «Dlaczego ty śpisz? Wstań, wołaj do Boga twego, może wspomni Bóg na nas i nie zginiemy».
Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: «Chodźcie, rzućmy losy3, a dowiemy się, z powodu kogo to właśnie nieszczęście [spadło] na nas». I rzucili losy, a los padł na Jonasza. Rzekli więc do niego: «Powiedzże nam, <z jakiego powodu ta klęska przyszła na nas?>4 Jaki jest twój zawód? Skąd pochodzisz? Jaki jest twój kraj? Z którego jesteś narodu?» A on im odpowiedział: «Jestem Hebrajczykiem i czczę Pana, Boga nieba, który stworzył morze i ląd». 10 Wtedy wielki strach zdjął mężów i rzekli do niego: «Dlaczego to uczyniłeś?» – albowiem wiedzieli mężowie, że on ucieka przed Panem, bo im to powiedział. 11 I zapytali go: «Co powinniśmy ci uczynić, aby morze przestało się burzyć dokoła nas?» Fale bowiem w dalszym ciągu się podnosiły. 12 Odpowiedział im: «Weźcie mnie i rzućcie w morze, a przestaną się burzyć wody przeciw wam, ponieważ wiem, że z mojego powodu tak wielka burza powstała przeciw wam». 13 Ludzie ci starali się, wiosłując, zawrócić ku lądowi, ale nie mogli, bo morze coraz silniej burzyło się przeciw nim. 14 Wołali więc do Pana i mówili5: «O Panie, prosimy, nie dozwól nam zginąć ze względu na życie tego człowieka i nie obciążaj nas odpowiedzialnością za krew niewinną, albowiem Ty jesteś Pan, jak Ci się podoba, tak czynisz». 15 I wzięli Jonasza, i wrzucili go w morze, a ono przestało się srożyć. 16 Ogarnęła wtedy tych ludzi bojaźń przed Panem. Złożyli Panu ofiarę i uczynili śluby.

2.Historia Andromedy: Jaffa to jedyne miejsce w Izraelu wymienione z imienia w mitologii greckiej. Cassiope, królowa Jaffy, była żoną Kaffeusa i chwaliła się, że jest najpiękniejszą z dziewcząt. Narraidy = syreny były wściekłe, poskarżyły się na wuja Posejdona, który rzucił swój gniew  w Jaffę i wysłał im potwora morskiego, aby ich pożarł.
Aby pocieszyć bogów i potwora, Andromeda przywiązał jedną ze skał. Perseusz przeszedł po niebie po zabiciu Meduzy, niosąc głowę w worku – bo kto spojrzy na jej głowę, nawet po jej śmierci, stanie się kamieniem. Perseusz zakochał się w Andromedzie i przy pomocy głowy Meduzy uczynił potwora kamieniem. (Cassiope, Cephas,Andromeda i Perseusz są układami gwiezdnymi)
Josef Ben Matityahu napisał: „Były też inne opowieścio Andromedzie i dowody na to, że ta cudowna historia jest starożytna” (Historia wojny żydowskiej z Księgą Rzymian III, rozdział trzeci, akapit 3).
Pozostałości grzbietu skały piaskowej , nazywane są skałami Andromedy.

3.Bramy Nicknor: Ponadto wspomina się, że podczas podróży z Aleksandrii zdarzył się cud do drzwi i dlatego nawet po wzbogaceniu się Izraela i pokryciu w całości złota miedzianymi drzwiami świątyni brama Nicnor pozostała bez powłoki:
„Wszystkie bramy, które tam były (w świątyni) zostały zmienione na złote, z wyjątkiem bram Nicanor, ponieważ to był cud… Co to był cud, który im został uczyniony? Powiedzieli: Kiedy Nicanor przybył z egipskiej Aleksandrii, zostali porwani przez naturę, wzięli jedną z nich i wrzucili do morza -"Poproś, aby rzuciły drugiegą ,  Nicnor powiedział im: Jeśli rzucisz drugą – ludzi razem z nią, Przybyli do portu w Jaffie, , (wyrzucone drzwi) bulgotały i unosiły się pod statkiem. Przełknęła go od bestii, a kiedy Nicanor przybył do portu Jaffy, rozptuł bestie i znalazł drzwi świątyni . (Suplement Maskat Yoma (Lieberman) Rozdział drugi Halacha 4)