Do miejsca upamiętniającego wojowników Beduinów, można dotrzeć z trasy 77. Znajduje się między zbiornikiem wody Eshkol a węzłem prowadzącym do węzła Golani.
Od XVII wieku koczujący Beduini zaczęli się osiedlać. Większość Beduinów mieszka w Galilei, Górnej Galilei i na Wzgórzach Golan.
Beduini uważali się za osobną społeczność. Starali się utrzymywać plemienne stosunki, woląc żenić się w tym samym plemieniu lub pokrewnych z nimi plemionach. Większość dzisiejszych związków zawierana jest w obrębie klanów rodzinnych.
W przeciwieństwie do terytoriów autonomii, Beduini są obywatelami państwa Izrael, niektórzy nawet zgłaszają się do służby w IDF.
Koczowniczy Beduini nie mieli tradycyjnych zwyczajów i przyjęli izraelskie. Tablica pamiątkowa upamiętnia Beduinów z całego kraju.
Na miejscu pamięci znajduje się beduiński Yad Labanim. W 1998 r. Andarta została ogłoszona narodowym miejscem pamięci, a także siedem innych miejsc, w tym, m.in.: Wzgórze Amunicji, Tel Hai, cytadela Yoav (Givati). Andarta jest także wspierana przez Ministerstwo Obrony (jest to dowód uznania dla wkładu Beduinów w bezpieczeństwo państwa, biorąc pod uwagę, że istnieją 1142 niepaństwowe miejsca pamięci, które finansowane są przez organizacje non-profit i darowizny).
Strona[?] obejmuje 15 akrów i znajdują się tam: tradycyjny namiot beduiński, „Ogród Złamanego Serca” – ku pamięci czterech Beduinów, których miejsce pochówku jest nieznane – ogród przypraw i ziół, ścieżka edukacyjna dotycząca teorii eksploracyjnej [co to za teoria], ogród archeologiczny, wokół którego wzniesiono symboliczne grobowce, na których umieszczono „poduszki” z nazwiskami poległych (upamiętniono 167 żołnierzy beduińskich regularnych, stałych i rezerwowych). Miejsce pamięci nie funkcjonuje jako cmentarz. „Poduszki” są jednakowe i jest na nich napisane „w pamięci”, a nie „tutaj spoczywa”, w językach hebrajskim i arabskim.
Beduin są przeważnie pochowani w rodzinnych grobowcach plemiennych. W wielu przypadkach na kamieniu nie ma imienia ani nazwiska, ani daty śmierci. Decyzja o ceremonii i upamiętnieniu należy do bliskiej rodziny. Ci, którzy chcą ceremonię wojskową, otrzymują ją, a ci, którzy nie nalegają na nią, są pochowani w grobowcach plemiennych.
Praktyki pogrzebowe w tradycji plemiennej Beduinów sprawiły, że podczas państwowych uroczystości upamiętniających nie brali udziału[?] . Począwszy od 1986 r., w każdy ogólnoizraelski dzień pamięci przychodzą osierocone rodziny Beduinów z całego kraju i odbywa się nabożeństwo żałobne.
Na pustyni Negew znajduje się 200 000 Beduinów (z pustyni Synaj), a w Galilei 70 000 (z pustyni Syryjskiej). Beduini na południu zachowują tradycje i zwyczaje. W Galilei przenieśli się do stałych osad.
Godziny otwarcia czwartek – 8:00–14:00 piątek – 8:00–14:00 sobota – zamknięte niedziela – 8:00–14:00 poniedziałek – 00–14:00 wtorek – 8:00–14:00 środa – 8:00–14:00 Telefon: 04-655-0838
[contact-form-7 id="6" title="Kontakt"]