Krzyżowcy w Jerozolimie

BITWY O ZDOBYCIE JEROZOLIMY

• Pierwsza bitwa o mury Jerozolimy – najwyraźniej siły przybyły od Nabi Samuela. Plac Safra był dużą powierzchnią, na której można było umieścić władzę i obserwować miasto.
  Narożnik ułatwia atak (atak w wąskim wymiarze,).Dowódcą był Tankerd 
  Stąd pierwsza ofensywa krzyżowców. Na jego czele rycerzy atakujących stał  księże Ribald z Szartara  Muzułmanie zranili Rybalda. Kiedy Reibald został trafiony, atak ustał, a krzyżowcy wycofali się. Atak zakończył się niepowodzeniem, ale – zwany Wieżą Tankarda 
• Krzyżowcy przenieśli się na północ morów  Jerozolimy, gdzie stoczyli ostateczną bitwę. Dzisiaj w rejonie muzeum Rockefeller.
• Po wkroczeniu krzyżowców do miasta od północy muzułmanie opuścili południową część miasta i przenieśli się na północ, aby pomóc, a potem Raymond z San Jill zdołał się włamać z południa. 

• Dwa okresy" Jerozolimy Krzyżowców"
• 1. Od lipca 1099 r. Do 1187 r. – Pierwsze Królestwo Trzy miasta zostały podbite przed przybyciem Krzyżowców do Jerozolimy: Ramla została podbita kilka dni przed Jerozolimą, przed Jaffą i przed tym Betlejem. W lipcu 1187 r. Salah Edin Ayubi zwyciężył bitwę pod Karney Hittin i Krzyżowcy zostali zmuszeni do opuszczenia Ziemi Świętej.
• 2. 1192-1291 – . Krzyżowcy otrzymali wsparcie państw Europy  i ponownie zajęli terytorium wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego . W XIII wieku Drugie Królestwo, Akra, służyło jako stolica, z wyjątkiem krótkiego okresu 1229-1244, 15 lat, podczas których Jerozolima  było w rękach krzyżowców, w ramach porozumienia z muzułmanami. Krzyżowcy przebywali głównie w Jerozolimie w okresie pierwszego krzyżowca, 1099-1187

Podczas Pierwszego Królestwa, w XII wieku Jerozolima była stolicą krzyżowców. Jej granice są podobne do dzisiejszego Starego Miasta. Może na południu nastąpiły zmiany.

• Wewnątrz miasta była obecność różnych instytucji krzyżowców.
• Była siedzibą króla  na Wzgórzu Świątynnym wewnątrz Meczetu Al-Aksa .
• Kopuła na Skale stała się kościołem – „Świątynia Dominiego” = „Świątynia Pana” = Bóg.
• Meczet Al-Aksa nazywa się „Świątynia Salomona” = „Świątynia Króla Salomona”.

W latach 20. XII wieku, 20 lat po okupacji, król przeprowadził się. Król zdał sobie sprawę, że na Wzgórzu Świątynnym jest odizolowany od miasta i nie może go kontrolować. Był chroniony, ale odizolowany. I tak przeniósł się w nowe miejsce, do pałacu, który sam zbudował w wysokim i dominującym miejscu – w pobliżu Wieży Dawida. Był to nowy (drugi) pałac Króla Krzyżowców.

• Ponadto w XII wieku pojawiły się trzy zakony rycerzy zakonnych, wojownicy mnichów, nowe zjawisko w świecie mnichów krzyżowców urodzonych w Jerozolimie:
• Templariusze – pierwotnie nie siedzieli na Wzgórzu Świątynnym, ale kiedy Król przeniósł się do Bramy Jaffa / Bramy Dawida, Rycerze Świątyni zostali nazwani po miejscu, w którym siedzieli.
•  Szpitalnicy -Hospitariusze  – hospicjum  Ich centrum znajdowało się w pobliżu kościoła Grobu Świętego w Moristanie.
•  Łazarz – Zakon Łazarza św. Łazarza, Elazar Nowego Testamentu. Podobni do szpitalników, ponieważ leczą chorych i rannych, ale większość z nich to trędowaci (prawdopodobnie zidentyfikowany dziś trąd Hansena, a nie biblijny trąd). Zakon był nowością, mnisi wojownicy

• Po upadku Pierwszego Królestwa Krzyżowców powswtał drugi zakon rycerzy, który miał miejsce pod koniec XII wieku po zniszczeniu Jerozolimy. Była to gałąź szpitalników , z których większość była francuskojęzyczna, ale mówili po niemiecku – Krzyżacy (łacina) / tybetańczycy / krzyżacy.

MIESZKAŃCY JEROZOLIMY–Miasto miało dzielnice (dzielnice), w których skoncentrowano następujące populacje:

• • „Syryjska dzielnica” – na północ od Wzgórza Świątynnego, w obrębie murów w której mieszkali Wschodni chrześcijanie( gdzie dziś  znajduje się Dzielnica Muzułmańska) 
  • Ormianie – prawdopodobnie zaczęli osiedlać się w dzielnicy ormiańskiej w okresie krzyżowców, w obszarze, w którym obecnie znajduje się dzielnica ormiańska. W XII wieku Ormianie byli sprzymierzeńcami krzyżowców, mieli królestwo – Kilicia w Azji Mniejszej. Jedna z ormiańskich księżniczek poślubiła króla krzyżowców – Morphię.
• Od początku okupacji obowiązywał zakaz siedzenia Żydów w Jerozolimie. Jednak pod koniec XII wieku Benjamin Tudela z Tudeli w Hiszpanii w 1170 roku i opisuje grupę Żydów, prawdopodobnie czterech, blisko Wieży Dawida.