Kościół św. Anny – basen Beit Hasada
W 1878 roku miejsce to zostało przekazane do kardynała Lavigerie i jego misjonarzy w Afryce – Zakonu Białych Ojców.
Według Jana cud uzdrowienia został dokonany w sobotę w Beit Hishda. 1 Potem było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. 2 W Jerozolimie zaś jest przy Owczej [Bramie] sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. 3 Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. 5 Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. 6 Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?» https://www.biblijni.pl/J,5,1-18
Biblia wspomina tylko o górnym basenie, aw archeologii znaleziono dwa baseny, ale nazwa nie pojawia się w literaturze, z wyjątkiem Nowego Testamentu
Pomiędzy 150 a 70 pne obszar ten stał się miejscem uzdrowienia na wschód od stawów, zbudowano systemy wodne, wanny i stawy do celów medycznych i religijnych.
W V wieku Bizantyjczycy zbudowali kościół poświęcony cudowi uzdrowienia, nad zaporą między dwoma basenami
Basen nazywa się w literaturze bizantyńskiej – probiotyczną basenem stada. Basen znajduje się w pobliżu Bramy Owczej – nazwa pochodzi od basenów.
Tradycja drugiego wieku, która pojawia się w Protoewangelii Jakuba (część chrześcijańskiej literatury zewnętrznej, Apocrypha), opowiada o cudownym narodzeniu Miriam z bezdzietnymi rodzicami, Jehojachin i Anną (Joachim i Anna). Jehoiakim udał się na pustynię, zgodnie z tradycją św. Jerzego w Wadi Kelt, i powiedziano mu, aby powrócił do Bramy Miłosierdzia. Anna miała również iść do Bramy Miłosierdzia. Poznali się i urodziła się Miriam.