Tzipori Park Narodowy

Miejsce na mapie https://goo.gl/maps/3Ufk7Vksmnr8qA1N7 na dole tej strony jest formularz kontaktowy  na dole tej strony jest formularz kontaktowy 

Mapa Parku 

Tzipori (po hebrajsku Ptak) na naturalnym wzgórzu, stąd jej nazwa – „siedzieć na szczycie góry jak ptak”. Miasto rozwinęło się na wzgórzu w okresie drugiej świątyni. Kiedy Birdy została podbita przez Hasmoneńczyków, stała się regionalnym centrum.
Kiedy Pompejusz przybył tutaj w 63 r. p.n.e., a następnie Gawiniusz, skantonowali ziemię Izraela i podzielili ją na 5 Sanhedryn: 3 rady regionalne w Judei (Jerozolima, Adorim i Jerycho), jedna w przeszłości Jordania (miasto Hamatan, dziś na północny wschód od Morza Martwego) I jeden w Galilei – Zippori: dla Pompejusza, kiedy tu przybył, Zippori był miastem żydowskim, więc nawet gdy rozerwał miasta i kantonizację, utworzenie nowego podziału administracyjnego Ziemi Izraela, Zippori i Galilei były przestrzenią żydowską. Syryjski komisarz ds. Ptaków jako stolica dystryktu Galilei.
Tzipori stała się ważnym i centralnym miastem w regionie Galilei przez prawie wszystkie okresy.
W 47 r. p.n.e. Herod został mianowany gubernatorem Galilei, ale powołanie zostało przerwane przez zabójstwo jego ojca, Antipatera, który był gubernatorem tej ziemi, Herod musiał odzyskać kontrolę nad miastem siłą i wpadł w jego ręce, gdy w regionie szalała zamieć (w 37 r. p.n.e). Nawet za jego czasów była Tzipori stolicą Galilei.
Po śmierci Heroda w 4 r. p.n.e. Żydzi zbuntowali się przeciwko Rzymianom. Na czele ruchu oporu w Zippori stał Juda, syn Ezechiasza, zamieszki zakończyły się zniszczeniem Zippori.

Galilea znajdowała się pod kontrolą Heroda Antypasa, syna Heroda, który odrestaurował i ufortyfikował miasto oraz odzyskał status stolicy prowincji. Josef Ben Matityahu nazwał to „chwałą całej Galilei”.
W 66 r. Wybuchło powstanie rzymskie, ale lud Zippori zawarł sojusz obronny z armią rzymską, zapobiegając w ten sposób zniszczeniu miasta.
Pod koniec I wieku n.e. Birdy była tylko na szczycie wzgórza.
Na początku II wieku Rzymianie postanowili uczynić Birdy miastem rzymskim, co wymagało planowania urbanistycznego miasta rzymskiego. Na szczycie wzgórza nie można było narysować linii prostych tworzących cardo, decomenus i insulas (= budynki, bloki bloków między skrzyżowaniami). Dlatego Rzymianie zeszli do podnóża wzgórza na wschodzie, a na płaskiej ziemi zbudowali skrzyżowanie ulic.
Tzipori składała się wówczas z: Akropol – miasto górne i miasto dolne, a Żydzi pozostali na Akropolu. Przez 2-3 wieki Żydzi nadal mieszkali na Akropolu. Rzymianie nazywali Tzipori „diecezją” – miastem Boga Zeusa i cesarza.
U podnóża wzgórza miasto znajduje się dopiero od 2 wieku naszej ery aż do początku wczesnego okresu muzułmańskiego.
W 351 r. Wybuchł bunt Gallusa, a dzielnica żydowska Tzipori została uderzona. Od końca IV wieku na Akropolu istniały pogańskie elementy: teatr, willa, aw XVIII wieku budynek zbudowany przez Tahra (Dahra) Eleamera.Tzipori zostały całkowicie zniszczone w wyniku trzęsienia ziemi, które nawiedziło Izrael w 363 r., Ale wkrótce zostało przywrócone i odbudowane.
W okresie bizantyjskim wspólnota chrześcijańska w Zippori wzrosła, miasto wzrosło do rangi biskupów i zbudowano tam kilka kościołów. Miasto istniało do późnego okresu bizantyjskiego, a jego rozmiar zmniejszył się w okresie arabskim.
Miasto u podnóża kopca zostało ponownie zniszczone podczas trzęsienia ziemi w 749 roku.
W okresie krzyżowców miejscowość nazywała się LaSpuri, nazwa zachowana w nazwie założonej tu wioski arabskiej – Saforia. LaSpuri było miastem i fortecą w księżniczkach Galilei na kopcu, w górnym mieście. Stąd armia krzyżowców wyruszyła w 1187 r. Do bitwy o Hittin, w której klęską armii Ajjubidów dowodził Saleh Edin.
W XVIII wieku arabską wioską była Seforia, jedna z warowni Ta'ar al-Omer, beduińskiego władcy Galilei, który stworzył to miejsce i odrestaurował fort na kopcu.

Budynek na zachód od wzgórza – klasztor Santa Ana – chrześcijański kościół katolicki, który w tamtych czasach był częścią miasta. Nazwa kościoła została zachowana, ponieważ znajduje się na szczycie gdzie stał kościół krzyżowców o tej nazwie, w którym, zgodnie z jedną z tradycji chrześcijańskich, był dom Anny i Jehojukima, rodziców Marii, dziadków Jezusa.

Synagoga

Tzipori to „miasto mozaiki” z ponad 40 mozaikowymi podłogami o powierzchni wielu metrów kwadratowych. Niektórzy badacze porównują Birdy nawet z Rawenną we Włoszech. Jesteśmy w dolnym mieście. Miasto zostało zbudowane w II wieku naszej ery, a synagoga pochodzi z VI wieku n.e. Oznaczało to, że budynek synagogi został zbudowany w czasie, gdy teren był już całkowicie zbudowany, została umieszczona w obszarze zabudowanym, w dzielnicy mieszkalnej, a zatem miał ograniczenia architektoniczne.
Widać, że budynek ma wydłużony i bardzo wąski kształt (15 x 7 metrów). Citra w synagodze ma mozaikową podłogę z medalionami, w tym napisy dla osób, które przyczyniły się do budowy synagogi (więc jedno z przykazań „potajemnie daje”).
Na zachód od mozaikowej podłogi w centrum budynku znajdowała się Święta Arka ze zwojami Tory.

Dwa lwy można zobaczyć na pasku mozaiki u stóp Świętej Arki.
W pasie wschodnim – model Świętej Arki i dwie Menory, po siedem gniazd po obu stronach. Obok Menory znajduje się szofar i cztery rodzaje, symbole, które stały się znaczące w żydowskim świecie szałasów w okresie Miszna i Talmudu. Wraz ze zniszczeniem Drugiej Świątyni rabin Yochanan Ben Zakai (RIV) ustanowił dziesięć przepisów, z których dwa nazywane są „męskimi przepisami dotyczącymi świątyni”: jedna dotyczy szofara, a druga czterech rodzajów roślin.

1.Łodygi drzewa daktylow – jak daktyle,posiadają samk wspaniały bez zapachu -Symbolizuje ludzi, którzy mają Torę, ale nie mają ziemi

2.Mirt -Ma zapach, który pachnie z daleka, ale ci, którzy spróbują go posmakować, przekonają się, że ma gorzki smak. Hadas symbolizuje tych, którzy mają drogę, ale nie mają Tory. Jest to osoba, która ma wewnętrzną moralność, i ma się dobrze dla wszystkich wokół siebie. Ale ta osoba nie studiuje, nie spotyka Tory, co może wznieść ją na jeszcze większe wyżyny, dopóki nie będzie jak Etrog.

3.Gałązka Wierzby -Jest to roślina, która nie ma smaku i zapachu, dlatego jest podobna do ludzi, którzy nie mają ani Tory, ani ziemi. To niegodziwi ludzie Izraela. Ale zadziwiajcie i dziwujcie się – nie potępiamy niegodziwców i nie zaprzeczamy jakimkolwiek związkom z nimi, ale obejmujemy ich i łączymy ze wszystkimi czterema płciami. W ten sposób jesteśmy przekonani, że ostatecznie pokutują, będąc przy ludziach, od których możesz się uczyć.

4.Cytron – posiada i zapach i smak wspaniały – symbol Boskości i ziemi -Idealna osoba, do której dążymy. Osoba, która stale się uczy i w tym samym stopniu stale stosuje swoje studia. Ta osoba „uczy się robić”. Nigdy nie dochodzi do momentu, w którym mówi: „Jestem ze sobą tak dobry, jak jestem”, ale zawsze szuka sposobu na poprawę. To jest etrog.

Cztery rodzaje, które są połączone w święto szałasów przedstawiają naród Żydowski wyrażają jedność Izraela

Po północnej stronie, pod lampą północną, znajduje się zlew znajdujący się na dziedzińcu Świątyni, który miał 12 kranów, które były używane przez kapłanów do umycia rąk i stóp przed wykonaniem rytuału i operacji rytualnej w świątyni.
Po południowej stronie tego pasa znajduje się wyraz nieustannej ofiary świtu. Pośrodku widać blat "stołu chlebowego", który był jednym z rytualnych elementów znajdujących się w świątyni, na którym stało 12 bochenków chleba.
W części północnej można zobaczyć kosz owoców siedmiu gatunków: pszenicy, jęczmienia, winorośli, figi, granatu, oliwki i daktyli- symbolika obwitości
Kolejny związek między źródłami literackimi a znaleziskami archeologicznymi: w Misznie trzeba było udekorować pierwszy kosz, a jedną z dekoracji było przywiązanie dwóch piskląt do kosza. Aby kosz i jego zawartość nie brudziły się w potrójnym i piórach, pisklęta muszą być przywiązane do krawędzi kosza (a nie być w koszu). W mozaice pisklęta są przywiązane do kosza z opuszczonymi głowami.Aby podkreślić, że są przywiązane do krawędzi kosza.
Pośrodku mozaiki podłogowej znajduje się Zodiak, który jest wyjątkowy w dwóch wyraźnych i odmiennych rzeczach spośród wszystkich innych mozajek Zodjaku:
Jest to jedyny zodiak znaleziony w Izraelu, który ma zarówno nazwy szczęści, jak i hebrajską nazwę miesiąca (we wszystkich miejscach w kraju, w którym zodiak został znaleziony, pojawia się tylko szczęśliwa nazwa, a nie nazwa miesiąca).
Koła zodiaka zwykle mają w środku wizerunek Heliosa, podczas gdy tutaj jest samo słońce z jego promieniami, zaprzęgnięte do powozu czterokońskiego (kwadrygi). Według dr Nahuma Sagiva społeczność żydowska w Zippori wiedziała, że ​​chrześcijaństwo przyjęło Heliosa, więc nie chcieli, aby ktokolwiek interpretował, że istnieje coś podobnego do kościoła. Bóg w stworzeniu.
W czterech rogach zodiaku są 4 kobiety, które reprezentują pory roku i ubierają się według różnych pór roku (północno-wschodni róg lata i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara: jesień, zima, wiosna). W pobliżu okresu Tishrei ( nazwa miesiąca po Hebrajsku )znajdują się granaty, które również symbolizują okres jesienny.
W innym pasie mozaiki na wschodzie:
Scena grobowca Izaaka, która składa się z dwóch części:
W części południowej – dwaj chłopcy z osłem, którzy towarzyszyli Abrahamowi i Izaakowi.
W części północnej – miejsce, w którym stał Abraham i Izaak, a jeleń przylgnął do rogów. Z boku widać buty Abrahama i Izaaka, którzy upadli na nogi w świętym miejscu. Biblia nie mówi, czy Abraham i Izaak zdjęli buty, ale Mojżeszowi Pan Bóg powiedział : „Twoje stopy zstąpiły z twoich stóp, abyś stał z nim i z nim oraz ze Świętym Imieniem”.
Na wschodnim krańcu mozaiki – scena przedstawiająca aniołów przybywających do Abrahama i Sary po narodzinach Izaaka. Historia ewangelii Abrahama i Sary jest postrzegana jako prefabrykacja ewangelii anioła Gabriela Gabriela w Nazarecie.
Profesor Weiss twierdzi, że idea mozaiki brzmi: „Z obietnicy zbawienia”. Obietnica – ewangelia i obietnica złożona Abrahamowi, Aksah – Izaak otrzymuje obietnicę kontynuowania, poprzez zodiak – cyklu życia, do odkupienia – Świątyni, powodu bycia narodu żydowskiego i Świętej Arki ze zwojami Tory.
Święta Arka tutaj stoi na zachód. Oś budynku jest osią wschód-zachód z powodu ograniczeń architektonicznych, a Świętej Arki nie można było umieścić po stronie południowej, ponieważ strona południowa jest wąska i długa, a publiczności nie ma wystarczająco dużo miejsca. Były dwie opcje: ustawić szafkę w osi szerokości lub szerokości wschodniej.

Przy wejściu mam nadzieję, że czysty tynk.
Birdy to „miasto mozaiki” z ponad 40 mozaikowymi podłogami o powierzchni wielu metrów kwadratowych. Niektórzy badacze porównują Birdy nawet z Rawenną we Włoszech.
Jesteśmy w dolnym mieście. Miasto zostało zbudowane w II wieku naszej ery, a synagoga pochodzi z VI wieku naszej ery. Oznaczało to, że budynek synagogi został zbudowany w czasie, gdy teren był już całkowicie zbudowany, został umieszczony w obszarze zabudowanym, w dzielnicy mieszkalnej, a zatem miał ograniczenia architektoniczne.
Na ścianie znajduje się synagoga, jak przypuszczają badacze, widziana w VI wieku naszej ery i widać, że budynek ma wydłużony i bardzo wąski kształt (15 x 7 metrów). Ponadto, jeśli w tamtych czasach zwykle znajduje się budynek z krzemionki, znajduje się oaza (na środku sali), a po obu stronach citrera jest tylko jedna citra po stronie północnej, a ławki, na których dzisiaj siedzą goście, są w rzeczywistości poza synagogą. Citra w synagodze ma mozaikową podłogę z medalionami, w tym napisy dla osób, które przyczyniły się do budowy synagogi (więc jedno z przykazań „potajemnie daje”).
Na zachód od mozaikowej podłogi w centrum budynku znajdowała się Święta Arka ze zwojami Tory.
Dwa lwy można zobaczyć na pasku mozaiki u stóp Świętej Arki.
W pasie wschodnim – model Świętej Arki i dwie lampy, po siedem gniazd po obu stronach. Obok lampy znajduje się szofar i cztery rodzaje, symbole, które stały się znaczące w żydowskim świecie sztuki podokresu i Talmudu. Wraz ze zniszczeniem Drugiej Świątyni rabin Yochanan Ben Zakai (RIV) ustanowił dziesięć przepisów, z których dwa nazywane są „męskimi przepisami dotyczącymi świątyni”: jedna dotyczy szofara, a druga czterech płci. Cztery płci wyrażają jedność Izraela. Ale nie ma zapachu, Hadas nie ma zapachu ani smaku, a Arava nie ma smaku i zapachu, co symbolizuje przestrzeganie przykazań i zapach czynów. Żydowska świadomość została wyznaczona jako pamięć o „męskich przepisach dotyczących świątyni” RIVY i znajdują się one w synagodze, która jest „małą świątynią”.
Na wschodnim pasie do świata Świątynnego:
Po północnej stronie, pod lampą północną, znajduje się zlew znajdujący się na dziedzińcu Świątyni, który miał 12 kranów, które były używane przez kapłanów do umycia rąk i stóp przed wykonaniem rytuału i operacji rytualnej w świątyni.
Po południowej stronie tego pasa znajduje się wyraz nieustannej ofiary świtu. Każdego dnia w świątyni składano dwie ofiary: .
Ponieważ składanie ofiary wiązało się z całym obrzędem, widać, że na dnie ofiary znajdują się trąby, olej i kasza manna – część rytuału i kultu religijnego.
Pośrodku widać twarzowy stół chlebowy, który był jednym z rytualnych elementów znajdujących się w świątyni, na którym stało 12 bochenków chleba.
W części północnej można zobaczyć pierwszy kosz owoców siedmiu gatunków: pszenicy, jęczmienia, winorośli, figi, granatu, oliwki i daktyli. Starsi zostali przywiezieni do Jerozolimy w wieloczęściowej procesji z instrumentami muzycznymi prowadzonymi przez talerze, które również pojawiają się w mozaice pod koszem starszych.
Kolejny związek między źródłami literackimi a znaleziskami archeologicznymi: w Misznie trzeba było udekorować pierwszy kosz, a jedną z dekoracji było przywiązanie dwóch piskląt do kosza. Aby kosz i jego zawartość nie brudziły się w potrójnym i piórach, pisklęta muszą być przywiązane do krawędzi kosza (a nie do kosza). W mozaice pisklęta są przywiązane do kosza z opuszczonymi głowami, aby podkreślić, że są przywiązane do krawędzi kosza.
Pośrodku mozaiki podłogowej znajduje się Zodiak, który jest wyjątkowy w dwóch wyraźnych i odmiennych rzeczach spośród wszystkich innych:
Jest to jedyny zodiak znaleziony w kraju, który ma zarówno szczęśliwą nazwę, jak i hebrajską nazwę miesiąca (we wszystkich miejscach w kraju, w którym zodiak został znaleziony, pojawia się tylko szczęśliwa nazwa, a nie nazwa miesiąca).
Śmigłowce zwykle mają w środku wizerunek Heliosa, podczas gdy tutaj jest samo słońce z jego promieniami, zaprzęgnięte do powozu czterokońskiego (kwadrygi). Według dr Nahuma Sagiva społeczność żydowska w Zippori wiedziała, że ​​chrześcijaństwo przyjęło Heliosa, więc nie chcieli, aby ktokolwiek interpretował, że istnieje coś podobnego do kościoła. Bóg w stworzeniu.
W czterech rogach zodiaku są 4 kobiety, które reprezentują pory roku i ubierają się według różnych pór roku (północno-wschodni róg lata i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara: jesień, zima, wiosna). W pobliżu okresu Tishrei znajdują się granaty, które również symbolizują okres jesienny.
W innym pasie mozaiki na wschodzie:
Scena grobowca Izaaka, która składa się z dwóch części:
W części południowej – dwaj chłopcy z osłem, którzy towarzyszyli Abrahamowi i Izaakowi i pozostali w tyle przykazań Abrahama.
W części północnej – miejsce, w którym stał Abraham i Izaak, a jeleń przylgnął do rogów. Z boku widać buty Abrahama i Izaaka, którzy upadli na nogi w świętym miejscu. Biblia nie mówi, czy Abraham i Izaak zdjęli buty, ale Mojeszowi Pan Bóg powiedzia zdjąć buty stojaąc na świetym miejscu :(Księga Wyjścia 3,1-22) 5 Rzekł mu [Bóg]: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». : .
Na wschodnim krańcu mozaiki – scena przedstawiająca aniołów przybywających do Abrahama i Sary po narodzinach Izaaka. Historia ewangelii Abrahama i Sary jest postrzegana jako prefabrykacja ewangelii anioła Gabriela Gabriela w Nazarecie.
Profesor Weiss twierdzi, że idea mozaiki brzmi: „Z obietnicy zbawienia”. Obietnica – ewangelia i obietnica złożona Abrahamowi, Aksah – Izaak otrzymuje obietnicę kontynuowania, poprzez zodiak – cyklu życia, do odkupienia – Świątyni, powodu bycia narodu żydowskiego i Świętej Arki ze zwojami Tory.
Święta Arka tutaj stoi na zachód. Oś budynku jest osią wschód-zachód z powodu ograniczeń architektonicznych, a Świętej Arki nie można było umieścić po stronie południowej, ponieważ strona południowa jest wąska i długa, a publiczności nie ma wystarczająco dużo miejsca. Były dwie opcje: umieścić szafkę na szerokości geograficznej skierowanej na wschód lub na szerokości geograficznej skierowanej na zachód. Nie ma obowiązku skierowania Świętej Arki w kierunku Jerozolimy,

Ponieważ w VI wieku publicznym budynkiem od wschodu Synagogi jest kościół, umieścili Świętą Arkę w ścianie od zachodu, aby podkreślić fakt, że nie jest to budynek chrześcijański.
Ponieważ Tzipori była miastem Polis, istniał budżet, zatrudniono tu najlepszych profesjonalnych artystów, a mozaiki były wysokiej jakości.

Świat mozaiki ma dwie metody konserwacji:
Amerykańsko-izraelskie: Zdemontuj się mozaikę znalezioną , przenieś ją w inne miejsce, zrekonstruować ją i zwróć mozaikę na miejsce. Na mozaice zbudowana jest konstrukcja kontrolująca oświetlenie, temperaturę i wilgotność (metodę wyjaśniono poniżej w Domu Dionizosa).
Włosko-europejska: Mozaika jest rekonstruowana w dowolnym miejscu.
Mozaika synagogi Zippori została przywrócona metodą amerykańsko-izraelską.
Struktura mozaiki miała również względy architektoniczne. Struktura nazywa się „od 200 do 2000”.

Punkt 3 – doprowadzenie wody do miasta

Zasoby wodne: Znajdujemy się w środkowej Dolnej Galilei, w górach Nazaretu, które są podzielone na dwie części: Wzgórza Zippori i Góry Nazareth. Znajdujemy się na niskim wzgórzu, około 300 metrów nad poziomem morza, w porównaniu z grzbietem Gór Nazareth, który osiąga wysokość ponad 500 metrów (590 metrów w pewnym punkcie). Oznacza to, że istnieje duża różnica wysokości na niewielkiej odległości. Birdy wzgórza zbudowane są z kredowej skały, na której znajduje się szara gleba Rendzina. Każda kropla wody, która spada na ziemię miejsca spotkania, wpływa do spływu powierzchniowego. Dla kontrastu Nazaret jest zbudowany z twardego wapienia, a każda kropla deszczu, która spada na górę, przenika glebę, aż osiągnie nieprzejrzystą warstwę pod nią. W punkcie styku kredy z tablicą znajdują się źródła, a roślina wodna Birdy zbudowana jest na dużej ilości źródeł. Właśnie dlatego krzyżowcy przybyli do Birdy, aby w przeddzień bitwy wyposażyć się w hetyckie promienie przeciwko armii Salaha Adina.

Punkt 4 -Dom Boga Dionysus

Dom Dionizosa to miejska willa rzymskiego świata, dom bardzo bogatego człowieka z połowy III wieku naszej ery.
Dom ma (otwarty) dziedziniec kadzidła wokół niego, rząd kolumn (dlatego nazywa się go „stocznią freestyle” – owoc = peryferie, wokół; stal = filar). Dziedziniec otoczony jest kolumną kolumn, za którą widać zakryte przejście o nazwie „Korytarz” (Peru = wcześniej, Dorres = drzwi). Z korytarza są 3 otwory prowadzące do głównej sali o nazwie „Triclinium” lub pod hebrajską nazwą – Lounge. Triclinium jest tak nazwane ze względu na 3 sofy (świeże = trzy, klinium = sofy), na których przekształcają się w pół-rozkładane. Oprócz posiłku, triclinium było sympozjum – rozmową, która towarzyszyła posiłkowi.
Pod kanapą nie było kolorowej mozaiki, ponieważ jej nie było widać, więc jest zwykła biała mozaika, ale w pozostałej części pokoju znajduje się kolorowa i luksusowa mozaika, wysokiej jakości dywan, który unosi podłogę przed łożyskami w salonie. Stąd artykuł Mędrców: „Zamontuj się na korytarzu, zanim wejdziesz do salonu”, ponieważ działo się wiele ważnych rzeczy. Wokół triclinium znajdowały się inne pokoje budynku – kuchnia, toalety i pomieszczenia mieszkalne, a niektóre z nich pokryte są mozaikowymi podłogami.
Pokazany na stronie obraz rekonstrukcji przedstawia konwersję na kanapach z tryklinem, i można zobaczyć wszystkie zwyczaje żydowskiej Seder, z których wszystkie oparte są na zwyczaju rzymskiego świata, że ​​w noc Sederu Żydowskiego powinna być wolna, a Ben Horin w tym czasie był najwyższym obywatelem rzymskim. Zwyczaje świata rzymskiego weszły również do świata żydowskiego.

Dom Dionysus – MOzajka na podłodze " Mona Liza "

Możesz zobaczyć kształt kanapy w kształcie litery „H”, które były tutaj. Na sofach stała biała mozaika podłogowa. Triclinium: Świeży = 3 w postaci H, Clinum = sofy. Triclinium to pokój konwersji, konwersja w lewo jest metodą grecko-rzymską.
Na środku pokoju znajduje się kolorowa mozaika podłogowa, która zawiera różne sceny z historii życia Dionizosa, dlatego archeolodzy nazwali ten dom „willą Dionizosa”.
W mozaice widać satyry (studnie pół człowieka i pół kozy), centaury (pół człowieka – pół konia), w centralnej części – konkurencja picia wina między Herkulesa i Dionizosa, część mitologii greckiej, Dionizos na psie i kobiety po obu stronach, jedną z nich jest jego niania, Próbowałem Następnie w mozaice brakuje elementu.
Ponieważ mozaika nie ma znaczenia rytualnego, a mianowicie miejsce to nie funkcjonuje jako świątynia – możesz je ozdobić Dionizosem.
Piękna kobieta na dole mozaiki nazywa się „Mona Lisa z Galilei” – zarówno ze względu na jej piękno, jak i ze względu na prostą technikę (rodzaj lekkiego zmrużenia oczu), artystka, która zaprojektowała mozaikę, sprawiła, że ​​jej oczy sprawiały wrażenie, że obserwują obserwatora we wszystkich kierunkach. Lisa namalowana przez Leonarda da Vinci. Przez wieki i jeszcze kilka dekad temu powszechnie zakładano, że była to nowa technika malarska wynaleziona w okresie renesansu przez artystów renesansu prowadzonych przez Leonarda da Vinci, dopóki nie odkryli tej mozaiki z okresu rzymskiego, stosując tę ​​samą technikę już w III wieku AD.

Punkt 5 – Wieża

Miejsce to jest jednym z najwyższych punktów wzgórza, więc z okresu hellenistycznego zbudowano tutaj fortecę, a następnie fortecę rzymską, pierwotnie zwaną „Starym Legionem Birdy” (Hakra = Cytadela), następnie fort z okresu bizantyjskiego, okresu krzyżowców i ostatniej cytadeli okresu osmańskiego. Szaleńczy, czyli forteca, którą dziś widzimy.

Punkt 7 –Teatr Rzymski

Jedną z różnic między teatrem greckim a teatrem rzymskim jest to, że teatr grecki opiera się na naturalnym zboczu, podczas gdy teatr rzymski zbudowany jest na zestawie sklepień. Tutaj pierwsze dwa nabrzeża oparte są na naturalnym zboczu, ale trzecie quae zostało zbudowane na zestawie sklepień. To rzymski teatr. Rozbuduj teatr grecki i rzymski w podsumowaniu archeologii klasycznej.
Średnica teatru wynosi około 70 metrów i miała około 4000 kamiennych miejsc.
Przed orkiestrą (miejsce chóru Teatru Greckiego i honorowa siedziba teatru rzymskiego) zbudowano kamienną podłogę z drewnianą podłogą. Przód sceny został ozdobiony kwadratowymi i półkolistymi niszami. Za nią znajdowały się pozostałości Scene-Frons (ściana za sceną), które zamknęły budynek i stanowiły tło dla aktorów podczas gry.
Teatr ma pięć wejść: trzy z nich są zintegrowane z zestawem siedzeń (Wmittoria), a dwa z nich znajdują się na skraju sceny (Paradoi). Wszystkie wejścia były połączone ze sobą sklepionym korytarzem obwodowym (ambulatoryjnym).
Jednym z gatunków prezentowanych w kinach był oniemiały – gry wodne odtwarzające bitwy morskie, zwłaszcza bitwy o Pompejusz na Morzu Śródziemnym. Aby to zrobić, napełnili strusie wodą i spławili statki, przywracając bitwy morskie. W Eretz Yisrael nie odkryto teatru, w którym można by wyraźnie wskazać na istnienie aktów mowy, z wyjątkiem – jak twierdzi dr Hagai Amitsur – tutaj w Zippori. Jednocześnie z tragedią, komedią, mimiką i pantomimą. Według dr Nahuma Sagiva akwedukt w Zippori nie znajduje się na wysokości, która może zalać orkiestrę. Oznacza to, że około 18 metrów poniżej teatru, więc nie można było zalać orkiestry znajdującej się na szczycie kopca w Zippori.
Teatr rzymski ilustruje kulturę rzymską. Spektakle wyrażały ekstrawertyczny styl romański, hedonistyczny i bałwochwalczy – styl sprzeczny z żydowskim stylem życia i kulturą żydowską.
Jeśli chodzi o znaleziska archeologiczne, szczyt spektaklu teatralnego przypadł na początek III wieku n.e., kiedy to Sanhedryn i rabin Juda Prezydent siedzieli w Zippori. Jak to możliwe, że w tym czasie w Zippori, które było mieszanym miastem, w którym mieszkał rabin i Sanhedryn, właśnie szczyt kwitnącego teatru? Istnieją dwie szkoły badań, które wyjaśniają ten rozkwit teatru:
Jedna ze szkół twierdzi, że w takim okresie, kiedy stosunki żydowskie z rządem rzymskim stały się tak wygodne i życzliwe, Żydzi przyjęli rzymskie normy postępowania. W czasach dekretów religijnych, cierpienia i presji ludzie oddzielają się od otaczającego ich świata, odłączają się, zamykają i zachowują swoją wyjątkowość. I odwrotnie, ponieważ okres staje się łatwiejszy i bardziej zrelaksowany, nawet finansowo, ludzie są bardziej otwarci na to, co dzieje się wokół nich. I właśnie dlatego rabin chciał przeprowadzić się do Zippori, ponieważ uznał, że Zippori miał początek asymilacji, że ludzie odchodzili od judaizmu.
Z drugiej strony, szkoła twierdzi, że obiekt był również wykorzystywany do zajęć innych niż zabawy. Wspominaliśmy w Beit Shearim, że główną rolą Sanhedrynu było studiowanie / uniwersytet, a do tego potrzebowało dużej przestrzeni, aby pomieścić wiele osób, które mogłyby siedzieć i uczyć się razem. Ta szkoła twierdzi, że ptaki teatralne były wykorzystywane nie tylko do zwykłych zastosowań miejskich, ale miały również inne zastosowania – Konwencje Sanhedrynu, które wyjaśniają rozkwit tego obiektu na początku III wieku naszej ery (podobny do Hall of Safe, dawniej Nokia, dziś w Tel Awiwie).
Wychodząc ze wschodu, na ścianach można zobaczyć pozostałości kolorowego tynku – freski.

Punkt 9 – Dom Święta Rzeki Nilus

Wejdź do budynku publicznego z VI wieku naszej ery, do którego wejście prowadzi z Cardo. Każde pomieszczenie w budynku ma mozaikę podłogową, a każdy pokój ma inną i inną mozaikę podłogi, nie ma powtarzalnego modelu.
W czasach starożytnych, aby zamówić mozaikę, zamów żądany model z katalogu. Naukowcy sugerują, że ten pokój był wykorzystywany jako katalog lub salon wystawowy, ponieważ ma dziesiątki różnych modeli i kolorów wszelkiego rodzaju. Inna sugestia sugeruje, że budynek był jakimś budynkiem rządowym, takim jak ratusz, aw każdym pokoju znajdował się osobny urzędnik, który zaprosił się do swojego biura w mozaice, więc każde pomieszczenie ma inną mozaikę podłogową.
Mozaika w jednym z pokoi przedstawia wojownika z jego bronią, a ty możesz zobaczyć, jak świat sztuki przedstawia świat z tamtych czasów: fryzury, ubrania, modę i wiele innych.
Kolejna mozaikowa podłoga przedstawia plemię Amazona, które wybiera się na polowanie: dwa konie Amazonki i boki pantery oraz trzy tańczące amazonki.
W mitologii greckiej Amazonki były plemieniem wojowniczych kobiet. To, co je charakteryzowało (i dawało im olej), to fakt, że ponieważ strzelali z łuku, odcięli prawą pierś, aby nie przeszkadzać w strzelaniu, stąd źródło oleju: Mezzus = po grecku demon, a-mezzus = bez demona.
W świecie sztuki tamtych czasów, aby podkreślić fakt, że jest to to samo plemię, Amazonki są przedstawione tak, że całe ich ciało jest przykryte szatą, a prawa pierś jest na zewnątrz, jakby nie była integralną częścią ich ciała.
Część tej mozaiki nie została zachowana.
Amazonka jest wystawiona na prawą pierś podczas sceny polowania

Kolejna mozaika to mozaika Centaura – postać z mitologii greckiej, która dzieli półtora człowieka na pół konia, stoi na tylnych łapach i nosi nad głową dużą miskę z greckim napisem „do pomocnika”.

Mozaika Święto Nilus

W prawym rogu widać po grecku lekkiego konia / bestię / hipopotama / „konika rzecznego”, którego ujście opuszcza długą rzekę z krajobrazem nilotycznym (krajobraz = flora i fauna charakteryzująca Nil, taki jak Goma, Flamingo, krokodyle, lekki koń i inne).
Pośrodku górnej części znajduje się filar, na którego górnym końcu znajduje się stożek – nilometr, urządzenie mierzące poziom wody w Nilu.
Rząd był zainteresowany mierzeniem poziomu wody w Nilu w dowolnym momencie, ponieważ Egipt jest pustynną krainą, w której rolnictwo nie może być utrzymane. Jedyny obszar rolny w Egipcie znajduje się nad brzegiem Nilu, gdzie Nil tworzy grunty aluwialne. Kiedy dochodzi do powodzi, powodzi, Nil podnosi się, a woda otacza bardziej błotnistą glebę na obu brzegach, a w tym roku można wykorzystać więcej gruntów rolnych. Również w Egipcie występuje bardzo niewiele opadów, do 25 mm rocznie, a nawadnianie oparte jest na wodach Nilu. Gdy przypływ i poziom wody są wyższe, oznacza to, że woda może być pobierana w kanałach dalej, a więcej obszarów. Dlatego nilometr jest rocznym instrumentem Rząd centralny, który pozwala Egiptowi określić w przyszłym planie wysokość rolnictwa dla Egiptu w tym roku oraz poziom podatków, jakie można ustalić, a przypływ Nilu uznano za święto w Egipcie.
Normalny poziom wody w Nilu wynosi od 15 do 16 łokci. Wysokość 15 łokci (około 7,5 metra) jest wyrażana w milimetrach literami IE, a wysokość 16 łokci (około 8 metrów) wyrażana jest literami IS. Pewnego roku nastąpił rekordowy przypływ, który osiągnął 17 łokci – pół metra wysokości, tak rzadki, że nigdy nie miał znaku tej wysokości w milach. Dlatego obok nilometru rysuje się osobę na grzbiecie innej osoby, aby wygrawerować liczbę 17 (wyrażoną literami IZ).

Z radością macha przesłaniem, informując jeźdźców, którzy już są w drodze, aby ogłosić radosną wieść króla do wielkiego miasta Aleksandrii, którego imię jest zapisane w języku greckim, z latarnią morską Aleksandria z płomieniem ognia na czele, uważanym za jeden z siedmiu cudów starożytnego świata.
Mozaika opowiada o błogosławionym i wyjątkowym roku, który miał miejsce wokół Nilu. Nil płynie w centrum, a zatem po obu stronach Nilu, po obu stronach jest świat życia, radości i błogosławieństwa, ale gdy się oddalasz, pojawiają się sceny z ofiarami, dziką przyrodą i polowaniami. Wchodząc na pustynię, świat życia i błogosławieństwa odchodzą.
Dlaczego ta mozaika dotyczy Egiptu i Nilu?
możliwe że model spodobał się zamawiający, który zamówił go z katalogu.

Punkt 9 – System nawodniania

System wodny Tzipori jest niezwykłym przedsięwzięciem w Palestynie i ogólnie w świecie rzymskim, a ludzie przybywają tu z całego świata, aby zobaczyć system, który pochodzi z II wieku naszej ery.
Starożytne ptaki i Góra Wiedzy = Akropol – znajdują się około 300 metrów nad poziomem morza, podczas gdy na wschodzie – Nazaret osiąga wysokość około 500 metrów nad poziomem morza i więcej, to znaczy na znacznej odległości następuje znaczny skok wysokości. Pasmo górskie, które otacza horyzont na wschodzie (góry Nazaretu), jest zbudowane z twardego wapienia, a niski obszar (wzgórza Zippori) zbudowany jest z kredowej skały. Każda kropla wody, która schodzi w góry, przenika przez glebę i ostatecznie opuszcza linię kontaktu między kredą a tablicą, gdzie powstają sprężyny warstwowe.
Rzymianie złapali wodę źródlaną i spuszczili ją do 2 akweduktów, które spotkały się na wschód od góry Ideia. Początek jednej matki w pobliżu wioski Meszhed, a drugiej w pobliżu wioski Ariana (a-Rina na mapie poniżej). Ameth Mashhad został wykuty w skale i doprowadził do prawdziwej wody źródlanej i wykopalisk Ein Gat. Eretz Ariana został zbudowany i prowadził wioski osadnicze, z których największą jest Ein Elkana, która pochodzi z podziemnej wiosennej budowli z okresu rzymskiego (można chodzić po akweduktach) i Ariana. Wpływ wody w źródłach wynosił około 40 metrów sześciennych na godzinę.Oba przedramiona niosły wodę do Birdy. Po 5 km pieszo osobno dwa akwedukty połączone z jednym akweduktem, który przechodzi na północnym zboczu góry Yediyya, kontynuuje bezpośrednio w mieście Zippori i dociera do kąpieliska obok Nil Holiday House.

Ceny wejścia- w Sheklach	Fee
Adult	₪ 28.00
Child	₪ 14.00
Adult in group	₪ 24.00
Child in group	₪ 12.00
Student	₪ 24.00

[contact-form-7 id="6" title="Kontakt"]